Το παχύ έντερο ή κόλον είναι ένας κοίλος σωλήνας ο οποίος βρίσκεται στο τέλος του πεπτικού συστήματος και βοηθάει στη δημιουργία και αποθήκευση κοπράνων. Με τον όρο παθήσεις του παχέος εντέρου αναφερόμαστε στις διαταραχές που επηρεάζουν την ικανότητα του εντέρου να λειτουργήσει σωστά.
Σε αυτές τις παθήσεις περιλαμβάνονται
- Αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες
- Αποφρακτικό ή μηχανικό ειλεό
- Εκκολπωμάτωση – εκκολπωματίτιδα
- Ελκώδη κολίτιδα
- Κακοήθεις όγκοι (λεμφώματα, καρκινοειδείς όγκοι)
- Καλοήθεις όγκοι (πολύποδες, λιπώματα, λειομυώματα)
- Νόσος του Crohn
- Πρόπτωση του ορθού
- Στένωση ή απόφραξη μεσεντέριων αρτηριών ή φλεβών
- Σύνδρομο Gardner
- Σύνδρομο Peutz – Jeghers
- Συστροφή του εντέρου
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα των παθήσεων του παχέος εντέρου, ποικίλουν, ανάλογα με την περίπτωση, ωστόσο καλό είναι να συμβουλευτείτε το γιατρό σας όταν παρατηρείτε
- Αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου, όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα, που διαρκεί για περισσότερο από μερικές ημέρες
- Μια ενόχληση που δεν ανακουφίζεται με το φυσιολογικό τρόπο
- Αιμορραγία από το ορθό, σκούρα κόπρανα ή αίμα στα κόπρανα
- Κράμπες ή κοιλιακό άλγος
- Αδυναμία και κόπωση
- Ακούσια απώλεια βάρους
Παθήσεις Παχέος Εντέρου: Διάγνωση
Η διάγνωση των παθήσεων του παχέος εντέρου συνήθως γίνεται συνήθως με τρεις τρόπους
- Κολονοσκόπηση
Πρόκειται για την ενδοσκοπική εξέταση του παχέος εντέρου με τη χρήση σωλήνα με κάμερα, ο οποίος εισάγεται από τον πρωκτό. - Βαριούχος Υποκλυσμός
Είναι μία εξέταση κατά την οποία εισάγεται χρωστικό υγρό (συνήθως βάριο ή Gastrografin) στο κατώτερο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα και μέσω της χρήσης ακτίνων-Χ σκιαγραφείται η κατάσταση του παχέος εντέρου. - Αξονική τομογραφία κοιλίας
Με τη χρήση ακτίνων Χ απεικονίζονται εγκάρσιες τομές του ανθρωπίνου σώματος.
Παθήσεις Παχέος Εντέρου: Θεραπεία – Αντιμετώπιση
Καθώς υπάρχουν πολλές διαφορετικές παθήσεις του παχέος εντέρου, η θεραπεία εξαρτάται από την εκάστοτε περίπτωση. Συνηθέστερες μέθοδοι είναι η χορήγηση φαρμάκων (κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά, αντιβιοτικά) η λαπαροσκοπική επέμβαση και η εκτομή τμήματος του παχέος εντέρου (ανοιχτή κολεκτομή), ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης.
Αναλυτικότερα
- Η λαπαροσκοπική επέμβαση ή ελάχιστα επεμβατική χειρουργική και είναι μία επαναστατική μέθοδος που θεωρείται από πολλούς η σημαντικότερη εξέλιξη του 20ου αιώνα στον τομέα της Γενικής Χειρουργικής. Πραγματοποιείται διαμέσου μικρών τομών (5 έως 11 χιλιοστών) και η διαδικασία γίνεται μέσα από στενούς σωλήνες, στους οποίους εισάγονται ειδικά χειρουργικά εργαλεία και το λαπαροσκόπιο, ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο με κάμερα, που επιτρέπει στον χειρουργό να βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς σε μία οθόνη. Πρόκειται για μία μέθοδο που εξασφαλίζει μικρότερα χειρουργικά τραύματα, χαμηλότερο κόστος νοσηλείας και ταχύτερη ανάρρωση του ασθενούς με λιγότερες επιπλοκές.
- Στην περίπτωση της ανοιχτής κολεκτομής πραγματοποιείται μια μεγάλη τομή στην κοιλιά και προσπέλαση των σπλάχνων, προκειμένου ο χειρουργός να φτάσει στο παχύ έντερο. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, το χειρουργικό τραύμα είναι μεγαλύτερο και οι ασθενείς αντιμετωπίζουν μια πιο δύσκολη περίοδο ανάρρωσης.
- Σε ορισμένες παθήσεις ωστόσο, όπως η νόσος του Crohn, χορηγείται συντηρητική αγωγή με αντιβιοτικά, κορτικοστεροειδή και ανοσοκατασταλτικά και η επέμβαση είναι επιβεβλημένη σε περίπτωση αποτυχίας των παραπάνω.